Altijd gewerkt in financiële functies. Wat telkens terugkomt is dat er veel te regelen is. Daarvoor worden dan regels gemaakt. Zijn die regels er eenmaal dan begint het. Regels worden niet meer gezien als hulpmiddel om iets te regelen, nee ze moeten gehandhaafd worden. Dat werkt verstikkend. Wil je daar niet in meegaan dan krijg je tegenwind. Hard trappen voor een eigen weg is me altijd goed bevallen.
In december 2016 met pensioen en zoeken naar een cursus fotografie. Dat liep uit op de vakopleiding tot fotograaf bij de Fotoacademie. Het 1e jaar goed afgerond maar toch niet begonnen met het 2e jaar.
Het 1e jaar heeft veel losgemaakt. Ik ga verder op mijn eigen weg in documentaire fotografie en landschapsfotografie. Niet ver weg maar dichtbij: het bijzondere van gewone mensen en dingen. Als betrokkenheid of verwondering zichtbaar is in mijn foto’s ben ik tevreden. Dat laat ik zien met documentaires; de laatste is "Het hart van Christina".
Moet het altijd een serie zijn? Nou nee, met gewoon mooie plaatjes is ook niks mis.
Contact?
*
*
*
Oude mannen
Nogal wat oudere mannen denken dat ze weer jonger en stoer worden als ze een motor kopen, vaak een Harley met half open uitlaten die glimt van het alleen maar mooi weer rijden.
Voor mij is de lol eraf gegaan met motorrijden. Druk verkeer, asociaal gedrag en veel teveel meerbaans snelwegen. En ook die nieuwe motorrijders met zo'n herriebak die het verpesten voor andere motorrijders.
Dus heb ik mijn Moto Guzzi Le Mans III in 2018 verkocht nadat ik er 20 jaar veel op gereden heb. Overigens, sleutelen aan een oudere Guzzi is ook een feest vooral als ie daarna nog mooier loopt!